адмежава́цца, -мяжу́юся, -мяжу́ешся, -мяжу́ецца; -мяжу́йся; зак.

1. Аддзяліцца мяжой ад каго-н.

2. перан. Заняць адасобленае ад каго-, чаго-н. становішча, спыніць зносіны з кім-н., выказаць нязгоду з чым-н.

А. ад такіх сяброў.

|| незак. адмяжо́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца; наз. адмяжо́ўванне, -я, н.

|| наз. адмежава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адмежава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адмяжу́юся адмяжу́емся
2-я ас. адмяжу́ешся адмяжу́ецеся
3-я ас. адмяжу́ецца адмяжу́юцца
Прошлы час
м. адмежава́ўся адмежава́ліся
ж. адмежава́лася
н. адмежава́лася
Загадны лад
2-я ас. адмяжу́йся адмяжу́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час адмежава́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адмежава́цца сов., прям., перен. отмежева́ться;

а. ад сусе́да — отмежева́ться от сосе́да;

а. ад шко́днай тэо́рыі — отмежева́ться от вре́дной тео́рии

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адмежава́цца, ‑мяжуюся, ‑мяжуешся, ‑мяжуецца; зак.

1. Аддзяліць мяжой свае ўладанні ад чужых.

2. Заняць адасобленае ад каго‑, чаго‑н. становішча; аддзяліцца. [Грушэўскі] паспрабаваў яшчэ раз-другі, кінуў гэты метад і адмежаваўся ад дзяўчат. Карпюк. // перан. Выказаць сваю нязгоду, поўнае разыходжанне з кім‑, чым‑н. Адмежавацца ад памылковых поглядаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адмяжо́ўвацца гл. адмежавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адмяжо́ўванне гл. адмежавацца, адмежаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отмежева́ться адмежава́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адмежава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адмежаваць, адмежавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адмяжо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адмяжоўваць — адмежаваць і адмяжоўвацца — адмежавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адмяжо́ўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да адмежавацца.

2. Зал. да адмяжоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)