адмахну́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адмахну́ся |
адмахнё́мся |
| 2-я ас. |
адмахне́шся |
адмахняце́ся |
| 3-я ас. |
адмахне́цца |
адмахну́цца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
адмахну́ўся |
адмахну́ліся |
| ж. |
адмахну́лася |
| н. |
адмахну́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
адмахні́ся |
адмахні́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
адмахну́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адмахну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся; зак.
1. Узмахам адагнаць ад сябе каго-, што-н.
А. ад мух.
2. Махнуць рукой у знак пратэсту, нязгоды з чым-н.
3. перан. Адмовіцца рабіць што-н., не жадаючы разабрацца ў справе (разм.).
А. ад таго, што было.
А. ад вырашэння пытанняў.
|| незак. адма́хвацца, -аюся, -аешся, -аецца.
А. рукамі і нагамі (наадрэз адмаўляцца ад каго-, чаго-н.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адмахну́цца сов., прям., перен. отмахну́ться;
адмахну́цца ад му́хі — отмахну́ться от му́хи;
адмахну́цца ад ця́жкага пыта́ння — отмахну́ться от тру́дного вопро́са;
◊ ма́халам не адмахну́цца — отбо́ю нет
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адмахну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; зак. і аднакр.
1. Махнуўшы чым‑н., адагнаць ад сябе, не дапусціць да сябе каго‑н. Адмахнуцца ад камара. // Махнуць рукой (рукамі) у знак пратэсту, нязгоды, незадаволенасці чым‑н. — Калі варта, дык і палаяць не пашкодзіць, — нецярпліва адмахнулася ад мужа рукою Вера Васільеўна. Паслядовіч.
2. перан. Разм. Адмовіцца рабіць што‑н., не паспрабаваўшы разабрацца, не ўдзяліць увагі чаму‑н.; несур’ёзна аднесціся да якой‑н. справы. Васіль адмахнуўся ад пустых размоў. Шамякін. А швагер мой — нібы зусім цвярозы, нібы назаўсёды хочучы адмахнуцца ад таго, што было — апусціў вочы. Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
отмахну́ться однокр. адмахну́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адмаха́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Тое, што і адмахнуцца.
•••
Махалам не адмахнуцца — ніякімі сіламі не прымусіць адчапіцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адма́хвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.
Незак. да адмахнуцца.
•••
Адмахвацца рукамі і нагамі — наадрэз адмаўляцца ад каго‑, чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дэзарганіза́тарства, ‑а, н.
Дэзарганізатарскія паводзіны, дзеянні. Тут адмахнуцца нельга: хто не навучыўся спыняць канчаткова дэзарганізатарства, той не прыгодны ў арганізатары. А без арганізацыі рабочы клас — нішто. Ленін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адма́хвацца несов., прям., перен. отма́хиваться; см. адмахну́цца;
◊ а. рука́мі і нага́мі — отма́хиваться рука́ми и нога́ми
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
здзяці́нець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
У паводзінах, разважаннях зрабіцца падобным на дзіця. Некаторыя хацелі адмахнуцца ад [гаворкі пра коней], казалі, што Агей ужо здзяцінеў на старасць і сам не ведае, што пляце. Крапіва. — Дальбог, здзяцінеў стары, з малым біцца надумаўся! — абураецца нявестка Іваніха. Васілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)