адлуча́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адлуча́ю |
адлуча́ем |
| 2-я ас. |
адлуча́еш |
адлуча́еце |
| 3-я ас. |
адлуча́е |
адлуча́юць |
| Прошлы час |
| м. |
адлуча́ў |
адлуча́лі |
| ж. |
адлуча́ла |
| н. |
адлуча́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
адлуча́й |
адлуча́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
адлуча́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адлуча́ць несов.
1. отделя́ть, отлуча́ть;
2. церк. (изгонять) отлуча́ть;
1, 2 см. адлучы́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адлуча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да адлучыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адлучы́ць, -лучу́, -лу́чыш, -лу́чыць; -лу́чаны; зак., каго-што, ад чаго.
Аддзяліць ад каго-, чаго-н., адасобіць; раздзяліць.
А. авечку ад чарады.
А. ад царквы (прызнаць чужым царкве). Пясок адлучыў частку возера.
|| незак. адлу́чваць, -аю, -аеш, -ае і адлуча́ць, -а́е, -а́еш, -а́е.
|| наз. адлучэ́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
отлуча́ть несов. адлуча́ць, адлу́чваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
отъединя́ть несов. аддзяля́ць, аддзе́льваць, адлуча́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адлу́чваць несов., см. адлуча́ць 1
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адлуча́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да адлучыцца.
2. Зал. За адлучаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адлучы́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адлучу́ |
адлу́чым |
| 2-я ас. |
адлу́чыш |
адлу́чыце |
| 3-я ас. |
адлу́чыць |
адлу́чаць |
| Прошлы час |
| м. |
адлучы́ў |
адлучы́лі |
| ж. |
адлучы́ла |
| н. |
адлучы́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
адлучы́ |
адлучы́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
адлучы́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адлуча́цца несов.
1. отбива́ться, отделя́ться;
2. отлуча́ться;
1, 2 см. адлучы́цца;
3. страд. отделя́ться, отлуча́ться; см. адлуча́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)