адлучы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адлучу́ адлу́чым
2-я ас. адлу́чыш адлу́чыце
3-я ас. адлу́чыць адлу́чаць
Прошлы час
м. адлучы́ў адлучы́лі
ж. адлучы́ла
н. адлучы́ла
Загадны лад
2-я ас. адлучы́ адлучы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час адлучы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)