назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| адкрыва́ння | |
| адкрыва́нню | |
| адкрыва́ннем | |
| адкрыва́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| адкрыва́ння | |
| адкрыва́нню | |
| адкрыва́ннем | |
| адкрыва́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адкры́ць, -ры́ю, -ры́еш, -ры́е; -ры́ты;
1. Тое, што і адчыніць.
2. Зрабіць даступным для чаго
3. Раскрыць, разамкнуць.
4. Зняць што
5. Увесці ў дзеянне, пусціць што
6. Выявіць, паведаміць адкрыта, не тоячыся, што
7. Даць шырокія магчымасці для развіцця чаго
8. Пачаць што
9. Устанавіць наяўнасць, існаванне чаго
10. Заўважыць невядомыя да гэтага здольнасці, якасці.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
распеча́тывание
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
откры́тие
1. (действие) адчыне́нне, -ння
2. (научное
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
посвяще́ние
1. (действие)
2. (надпись в начале произведения) прысвячэ́нне, -ння
3. (возведение в сан) пасвячэ́нне, -ння
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)