адкры́ць, -ры́ю, -ры́еш, -ры́е; -ры́ты; зак., што.
1. Тое, што і адчыніць.
А. хату.
А. вокны.
2. Зрабіць даступным для чаго-н., раскрыць, распячатаць, адкаркаваць і пад.
А. кансервы.
А. бутэльку А. пісьмо.
3. Раскрыць, разамкнуць.
А. кніжку.
А. ноты.
А. вочы.
4. Зняць што-н. зверху, агаліць.
А. твар.
А. грудзі.
5. Увесці ў дзеянне, пусціць што-н.
А. газ.
А. ваду.
6. Выявіць, паведаміць адкрыта, не тоячыся, што-н.
А. праўду.
А. свае планы.
7. Даць шырокія магчымасці для развіцця чаго-н.
А. дарогу новаму.
8. Пачаць што-н., пакласці пачатак якім-н. дзеянням, дзейнасці.
А. сход.
А. рахунак.
А. тэатральны сезон.
А. агонь (пачаць страляць).
9. Устанавіць наяўнасць, існаванне чаго-н. у выніку даследавання.
А. залежы вугалю.
А.
Амерыку (перан.: сказаць, аб’явіць тое, што даўно вядома; іран.).
10. Заўважыць невядомыя да гэтага здольнасці, якасці.
А. у сабе талент.
|| незак. адкрыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. адкрыццё, -я́, н. і адкрыва́нне, -я, н.