адклі́каць, -клічу, -клічаш, -кліча; -кліч; -кліканы; зак., каго-што.

1. Паклікаўшы, прымусіць адысці куды-н.; адазваць.

А. знаёмага для размовы.

2. Вярнуць назад, прапанаваўшы спыніць выкананне ранейшых абавязкаў (афіц.).

А. пасла.

|| незак. адкліка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. адкліка́нне, -я, н. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адклі́каць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адклі́чу адклі́чам
2-я ас. адклі́чаш адклі́чаце
3-я ас. адклі́ча адклі́чуць
Прошлы час
м. адклі́каў адклі́калі
ж. адклі́кала
н. адклі́кала
Загадны лад
2-я ас. адклі́ч адклі́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час адклі́каўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адкліка́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адкліка́ю адкліка́ем
2-я ас. адкліка́еш адкліка́еце
3-я ас. адкліка́е адкліка́юць
Прошлы час
м. адкліка́ў адкліка́лі
ж. адкліка́ла
н. адкліка́ла
Загадны лад
2-я ас. адкліка́й адкліка́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адкліка́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адкліка́ць несов.

1. (заставлять отойти) отзыва́ть, отма́нивать;

2. офиц. (прекращать функции кого-л.) отзыва́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адклі́каць, ‑клі́чу, ‑клі́чаш, ‑кліча; зак., каго-што.

1. Паклікаўшы, прымусіць адысці куды‑н.; адазваць. А калі выйшлі з зямлянкі, Жаўна адклікаў Лясніцкага ўбок. Шамякін.

2. Вярнуць назад, прапанаваўшы спыніць выкананне ранейшых абавязкаў. Адклікаць дэпутата. Адклікаць часці з фронту. □ Праз два гады Анціпава адклікалі ў горад на партыйную работу. Хадкевіч.

адкліка́ць, ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е.

Незак. да адклі́каць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адкліка́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. адкліка́ць — адклі́каць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отзыва́ть​I несов.

1. адкліка́ць, адзыва́ць;

2. (прекращать функции какого-л. представителя) офиц. адкліка́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адазва́ць, адзаву́, адзаве́ш, адзаве́; адзавём, адзавяце́, адзаву́ць; адзаві́; адазва́ны; зак., каго-што.

Тое, што і адклікаць.

|| незак. адзыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. адзыва́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адклі́каны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адклі́каць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отозва́ть сов.

1. (заставить отойти) адклі́каць, адазва́ць, мног. паадзыва́ць;

2. (прекратить функции кого-л.) офиц. адклі́каць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)