аджы́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аджы́ты |
аджы́тая |
аджы́тае |
аджы́тыя |
| Р. |
аджы́тага |
аджы́тай аджы́тае |
аджы́тага |
аджы́тых |
| Д. |
аджы́таму |
аджы́тай |
аджы́таму |
аджы́тым |
| В. |
аджы́ты (неадуш.) аджы́тага (адуш.) |
аджы́тую |
аджы́тае |
аджы́тыя (неадуш.) аджы́тых (адуш.) |
| Т. |
аджы́тым |
аджы́тай аджы́таю |
аджы́тым |
аджы́тымі |
| М. |
аджы́тым |
аджы́тай |
аджы́тым |
аджы́тых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
аджы́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аджы́ты |
аджы́тая |
аджы́тае |
аджы́тыя |
| Р. |
аджы́тага |
аджы́тай аджы́тае |
аджы́тага |
аджы́тых |
| Д. |
аджы́таму |
аджы́тай |
аджы́таму |
аджы́тым |
| В. |
аджы́ты (неадуш.) аджы́тага (адуш.) |
аджы́тую |
аджы́тае |
аджы́тыя (неадуш.) аджы́тых (адуш.) |
| Т. |
аджы́тым |
аджы́тай аджы́таю |
аджы́тым |
аджы́тымі |
| М. |
аджы́тым |
аджы́тай |
аджы́тым |
аджы́тых |
Кароткая форма: аджы́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
аджы́ты, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад аджыць (у 1 знач.).
2. у знач. прым. Мінулы, пражыты. Спявае дзед песню, а дзедавы думкі сваю песню спяваюць, невясёлую песню, песню аджытага жыцця. Колас.
3. у знач. прым. Які аджыў сваё; не адпавядае сучаснасці; аджылы. Былі і іншыя вар’яты, Што неслі цемру ў свет і жах. А дзе сягоння тыя каты?.. Не ад зямлі, не ад народу, Не ў іх імя ішлі яны, Аджытай цемры звестуны. Такім няма, не будзе ходу. Колас.
4. у знач. наз. аджы́тае, ‑ага, н. Тое, што аджыло.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)