адду́ктар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
адду́ктар |
адду́ктары |
| Р. |
адду́ктара |
адду́ктараў |
| Д. |
адду́ктару |
адду́ктарам |
| В. |
адду́ктар |
адду́ктары |
| Т. |
адду́ктарам |
адду́ктарамі |
| М. |
адду́ктары |
адду́ктарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адду́ктар м. анат. адду́ктор
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адду́ктор анат. адду́ктар, -ра м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)