адду́ктар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. адду́ктар адду́ктары
Р. адду́ктара адду́ктараў
Д. адду́ктару адду́ктарам
В. адду́ктар адду́ктары
Т. адду́ктарам адду́ктарамі
М. адду́ктары адду́ктарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адду́ктар м. анат. адду́ктор

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адду́ктар

(н.-лац. adductor, ад лац. adducere = прыводзіць)

анам. прыводная мышца (параўн. абдуктар).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

адду́ктар

(н.-лац. adductor, ад лац. adducere = прыводзіць)

анат. прыводная мышца (параўн. абдуктар).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

адду́ктор анат. адду́ктар, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абду́ктар

(н.-лац. abductor, ад лац. abducere = адводзіць)

анат. адводная мышца (параўн. аддуктар).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

абду́ктар

(н.-лац. abductor, ад лац. abducere = адводзіць)

анат. адводная мышца (параўн. аддуктар).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)