аддзе́лачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аддзе́лачны |
аддзе́лачная |
аддзе́лачнае |
аддзе́лачныя |
| Р. |
аддзе́лачнага |
аддзе́лачнай аддзе́лачнае |
аддзе́лачнага |
аддзе́лачных |
| Д. |
аддзе́лачнаму |
аддзе́лачнай |
аддзе́лачнаму |
аддзе́лачным |
| В. |
аддзе́лачны (неадуш.) аддзе́лачнага (адуш.) |
аддзе́лачную |
аддзе́лачнае |
аддзе́лачныя (неадуш.) аддзе́лачных (адуш.) |
| Т. |
аддзе́лачным |
аддзе́лачнай аддзе́лачнаю |
аддзе́лачным |
аддзе́лачнымі |
| М. |
аддзе́лачным |
аддзе́лачнай |
аддзе́лачным |
аддзе́лачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
аддзе́лка, -і, ДМ -лцы, ж.
1. Наданне якога-н. пэўнага выгляду (шляхам рамонту, апрацоўкі, аздаблення і пад.).
А. кватэры.
2. Тое, што служыць упрыгожаннем, аздобай чаго-н.
Карункавая а.
|| прым. аддзе́лачны, -ая, -ае (да 1 знач.).
Аддзелачныя работы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
будаўні́ча-аддзе́лачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
будаўні́ча-аддзе́лачны |
будаўні́ча-аддзе́лачная |
будаўні́ча-аддзе́лачнае |
будаўні́ча-аддзе́лачныя |
| Р. |
будаўні́ча-аддзе́лачнага |
будаўні́ча-аддзе́лачнай будаўні́ча-аддзе́лачнае |
будаўні́ча-аддзе́лачнага |
будаўні́ча-аддзе́лачных |
| Д. |
будаўні́ча-аддзе́лачнаму |
будаўні́ча-аддзе́лачнай |
будаўні́ча-аддзе́лачнаму |
будаўні́ча-аддзе́лачным |
| В. |
будаўні́ча-аддзе́лачны (неадуш.) будаўні́ча-аддзе́лачнага (адуш.) |
будаўні́ча-аддзе́лачную |
будаўні́ча-аддзе́лачнае |
будаўні́ча-аддзе́лачныя (неадуш.) будаўні́ча-аддзе́лачных (адуш.) |
| Т. |
будаўні́ча-аддзе́лачным |
будаўні́ча-аддзе́лачнай будаўні́ча-аддзе́лачнаю |
будаўні́ча-аддзе́лачным |
будаўні́ча-аддзе́лачнымі |
| М. |
будаўні́ча-аддзе́лачным |
будаўні́ча-аддзе́лачнай |
будаўні́ча-аддзе́лачным |
будаўні́ча-аддзе́лачных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
тка́цка-аддзе́лачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
тка́цка-аддзе́лачны |
тка́цка-аддзе́лачная |
тка́цка-аддзе́лачнае |
тка́цка-аддзе́лачныя |
| Р. |
тка́цка-аддзе́лачнага |
тка́цка-аддзе́лачнай тка́цка-аддзе́лачнае |
тка́цка-аддзе́лачнага |
тка́цка-аддзе́лачных |
| Д. |
тка́цка-аддзе́лачнаму |
тка́цка-аддзе́лачнай |
тка́цка-аддзе́лачнаму |
тка́цка-аддзе́лачным |
| В. |
тка́цка-аддзе́лачны (неадуш.) тка́цка-аддзе́лачнага (адуш.) |
тка́цка-аддзе́лачную |
тка́цка-аддзе́лачнае |
тка́цка-аддзе́лачныя (неадуш.) тка́цка-аддзе́лачных (адуш.) |
| Т. |
тка́цка-аддзе́лачным |
тка́цка-аддзе́лачнай тка́цка-аддзе́лачнаю |
тка́цка-аддзе́лачным |
тка́цка-аддзе́лачнымі |
| М. |
тка́цка-аддзе́лачным |
тка́цка-аддзе́лачнай |
тка́цка-аддзе́лачным |
тка́цка-аддзе́лачных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
тынк, -у, м.
Аддзелачны раствор з сумесі вяжучых рэчываў (вапны, цэменту, гліны, пяску і пад.), а таксама засохлы слой такога раствору.
Ад сцяны адваліўся т.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
отде́лочный спец.
1. апрацо́ўчы; аддзе́лачны;
отде́лочные рабо́ты апрацо́ўчыя (аддзе́лачныя) рабо́ты;
2. аздо́бны; см. отде́лывать 3;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тынк, ‑у, м.
Аддзелачны раствор з сумесі вяжучых рэчываў (вапны, цэменту, гліны, пяску, вады і пад.), які наносяць на паверхню будынкаў, унутраных сцен памяшканняў і пад. Пытаюся ў будаўнікоў: — Мо’ прымеце ўжо навасёлаў? — Рыхтуем пірагі для вас, А вы не падаяце вестак, — Дзяўчына кажа мне ў адказ І тынк замешвае, як цеста. Аўрамчык. // Цвёрды слой такога раствору на паверхні будынкаў, на ўнутраных сценах. Тынк у розных мясцінах быў абабіты, з-пад яго свяціліся пераплёты дранак, прыбітых да сцен. Колас. Тынк на сценах даўно ўжо змылі дажджы, і дом пачарнеў. Чорны. Падлога страсянулася, са столі і сцен пасыпаўся тынк. Мележ.
•••
Сухі тынк — будаўнічы матэрыял у выглядзе вялікіх тонкіх лістоў, які выкарыстоўваецца замест раствораў для аддзелкі памяшкання з сярэдзіны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)