аддзе́лачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аддзе́лачны аддзе́лачная аддзе́лачнае аддзе́лачныя
Р. аддзе́лачнага аддзе́лачнай
аддзе́лачнае
аддзе́лачнага аддзе́лачных
Д. аддзе́лачнаму аддзе́лачнай аддзе́лачнаму аддзе́лачным
В. аддзе́лачны (неадуш.)
аддзе́лачнага (адуш.)
аддзе́лачную аддзе́лачнае аддзе́лачныя (неадуш.)
аддзе́лачных (адуш.)
Т. аддзе́лачным аддзе́лачнай
аддзе́лачнаю
аддзе́лачным аддзе́лачнымі
М. аддзе́лачным аддзе́лачнай аддзе́лачным аддзе́лачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аддзе́лачны отде́лочный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аддзе́лка, -і, ДМ -лцы, ж.

1. Наданне якога-н. пэўнага выгляду (шляхам рамонту, апрацоўкі, аздаблення і пад.).

А. кватэры.

2. Тое, што служыць упрыгожаннем, аздобай чаго-н.

Карункавая а.

|| прым. аддзе́лачны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Аддзелачныя работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

будаўні́ча-аддзе́лачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. будаўні́ча-аддзе́лачны будаўні́ча-аддзе́лачная будаўні́ча-аддзе́лачнае будаўні́ча-аддзе́лачныя
Р. будаўні́ча-аддзе́лачнага будаўні́ча-аддзе́лачнай
будаўні́ча-аддзе́лачнае
будаўні́ча-аддзе́лачнага будаўні́ча-аддзе́лачных
Д. будаўні́ча-аддзе́лачнаму будаўні́ча-аддзе́лачнай будаўні́ча-аддзе́лачнаму будаўні́ча-аддзе́лачным
В. будаўні́ча-аддзе́лачны (неадуш.)
будаўні́ча-аддзе́лачнага (адуш.)
будаўні́ча-аддзе́лачную будаўні́ча-аддзе́лачнае будаўні́ча-аддзе́лачныя (неадуш.)
будаўні́ча-аддзе́лачных (адуш.)
Т. будаўні́ча-аддзе́лачным будаўні́ча-аддзе́лачнай
будаўні́ча-аддзе́лачнаю
будаўні́ча-аддзе́лачным будаўні́ча-аддзе́лачнымі
М. будаўні́ча-аддзе́лачным будаўні́ча-аддзе́лачнай будаўні́ча-аддзе́лачным будаўні́ча-аддзе́лачных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тка́цка-аддзе́лачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тка́цка-аддзе́лачны тка́цка-аддзе́лачная тка́цка-аддзе́лачнае тка́цка-аддзе́лачныя
Р. тка́цка-аддзе́лачнага тка́цка-аддзе́лачнай
тка́цка-аддзе́лачнае
тка́цка-аддзе́лачнага тка́цка-аддзе́лачных
Д. тка́цка-аддзе́лачнаму тка́цка-аддзе́лачнай тка́цка-аддзе́лачнаму тка́цка-аддзе́лачным
В. тка́цка-аддзе́лачны (неадуш.)
тка́цка-аддзе́лачнага (адуш.)
тка́цка-аддзе́лачную тка́цка-аддзе́лачнае тка́цка-аддзе́лачныя (неадуш.)
тка́цка-аддзе́лачных (адуш.)
Т. тка́цка-аддзе́лачным тка́цка-аддзе́лачнай
тка́цка-аддзе́лачнаю
тка́цка-аддзе́лачным тка́цка-аддзе́лачнымі
М. тка́цка-аддзе́лачным тка́цка-аддзе́лачнай тка́цка-аддзе́лачным тка́цка-аддзе́лачных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тынк, -у, м.

Аддзелачны раствор з сумесі вяжучых рэчываў (вапны, цэменту, гліны, пяску і пад.), а таксама засохлы слой такога раствору.

Ад сцяны адваліўся т.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отде́лочный спец.

1. апрацо́ўчы; аддзе́лачны;

отде́лочные рабо́ты апрацо́ўчыя (аддзе́лачныя) рабо́ты;

2. аздо́бны; см. отде́лывать 3;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тынк, ‑у, м.

Аддзелачны раствор з сумесі вяжучых рэчываў (вапны, цэменту, гліны, пяску, вады і пад.), які наносяць на паверхню будынкаў, унутраных сцен памяшканняў і пад. Пытаюся ў будаўнікоў: — Мо’ прымеце ўжо навасёлаў? — Рыхтуем пірагі для вас, А вы не падаяце вестак, — Дзяўчына кажа мне ў адказ І тынк замешвае, як цеста. Аўрамчык. // Цвёрды слой такога раствору на паверхні будынкаў, на ўнутраных сценах. Тынк у розных мясцінах быў абабіты, з-пад яго свяціліся пераплёты дранак, прыбітых да сцен. Колас. Тынк на сценах даўно ўжо змылі дажджы, і дом пачарнеў. Чорны. Падлога страсянулася, са столі і сцен пасыпаўся тынк. Мележ.

•••

Сухі тынк — будаўнічы матэрыял у выглядзе вялікіх тонкіх лістоў, які выкарыстоўваецца замест раствораў для аддзелкі памяшкання з сярэдзіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)