адгіна́цца гл. адагнуцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адгіна́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адгіна́юся |
адгіна́емся |
| 2-я ас. |
адгіна́ешся |
адгіна́ецеся |
| 3-я ас. |
адгіна́ецца |
адгіна́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
адгіна́ўся |
адгіна́ліся |
| ж. |
адгіна́лася |
| н. |
адгіна́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
адгіна́йся |
адгіна́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
адгіна́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адгіна́цца несов.
1. возвр., страд. отгиба́ться;
2. разгиба́ть спи́ну; распрямля́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адгіна́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.
Незак. да адагнуцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адагну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пра загнутае: стаць роўным, выпрастацца.
Цвік адагнуўся.
2. Разагнуўшыся, падняцца; выпрастаць спіну.
|| незак. адгіна́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адгіба́цца несов., возвр., страд., см. адгіна́цца 1
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
отгиба́ться
1. адгіна́цца, адгіба́цца;
2. (отворачиваться, отпахиваться) адхіна́цца; см. отогну́ться;
3. страд. адгіна́цца, адгіба́цца; зака́свацца; адхіна́цца; см. отгиба́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пераця́ць, ператну, ператнеш, ператне; ператнём, ператняце; пр. перацяў, ‑цяла, ‑ло; заг. ператні; зак.
Разм.
1. каго-што. Перасячы, перакусіць і пад. што‑н. на часткі. Перацяць нітку зубамі. □ Дрот з вяроўкай не зраўняць, дрот лісе не перацяць. Астрэйка. Здавалася, калі б рак схапіў дзяўчынку сваімі грознымі клюшнямі, дык перацяў бы папалам. Хомчанка.
2. што. Заступіўшы, перагарадзіць, перарэзаць (шлях, дарогу). Войска і паліцыя перацяла.. [дэманстрацыі] дарогу. Чорны.
3. каго-што. Туга перавязаць, сціснуць. Калі Юрка згінаўся і нацягваў ленту, чуў, што дрыжаць рукі. Пасля не хацелася адгінацца: балела паясніца, аж рэзалася, бы яе перацялі мокрым пяньковым путам. Пташнікаў.
4. пераважна безас. Перахапіць спазмай. У горле перацяло.
5. чым. Разм. Ударыць чым‑н. доўгім, гнуткім; перацягнуць. Максім наскочыў на афіцэра і перацяў яго прыкладам. Стаховіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)