адві́ць, адаўю́, адаўе́ш, адаўе́; адаўём, адаўяце́, адаўю́ць; адві́ў, -віла́, -віло́; -ві́; -ві́ты; зак., што і чаго.

Развіваючы, аддзяліць частку навітага.

А. частку пражы на клубок.

|| незак. адвіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адві́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адаўю́ адаўё́м
2-я ас. адаўе́ш адаўяце́
3-я ас. адаўе́ адаўю́ць
Прошлы час
м. адві́ў адвілі́
ж. адвіла́
н. адвіло́
Загадны лад
2-я ас. адві́ адві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час адві́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адві́ць сов.

1. (мотая, отделить) отмота́ть;

2. (закончить витьё) отви́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адві́ць, адаўю, адаўеш, адаўе; адаўём, адаўяце; пр. адвіў, ‑віла, ‑віло; зак., што.

Развіваючы, аддзяліць частку чаго‑н. навітага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адвіва́ць гл. адвіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отви́ть сов. адві́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адві́ты отмо́танный; см. адві́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адвіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адвіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адві́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адвіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адвіва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адвіваць — адвіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)