адве́даць, -аю, -аеш, -ае; зак.
1. каго-што. Наведаць каго-, што-н., пабываць у каго-н. дзе-н.
А. хворага сябра.
А. родны кут.
2. чаго. Пакаштаваць, паспытаць.
А. спелых груш.
3. чаго. Спазнаць, зведаць, паспытаць.
А. шчасця.
|| незак. адве́дваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. адве́дванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адве́даць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адве́даю |
адве́даем |
| 2-я ас. |
адве́даеш |
адве́даеце |
| 3-я ас. |
адве́дае |
адве́даюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
адве́даў |
адве́далі |
| ж. |
адве́дала |
| н. |
адве́дала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
адве́дай |
адве́дайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
адве́даўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адве́даць сов. прове́дать;
а. хво́рага — прове́дать больно́го
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адве́даць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
1. каго-што і без дап. Праведаць, наведаць каго‑, што‑н. Яму [Януку Сялібу] хацелася адведаць дом, Зноў паглядзець на роднае гняздо. Танк. [Рыгорыха:] — Прыязджае маці, Глафіра Парфіраўна, адведаць магілу сына, паглядзець наша жыццё. Гурскі. [Панна Рузя:] — Ваша ранейшая настаўніца колькі ўжо часу хварэе, а вы?.. Хоць бы разочак схадзілі адведаць! Ганьба!.. Брыль.
2. чаго. З’еўшы або выпіўшы трохі чаго‑н., вызначыць смак; пакаштаваць. — Просіць садоўнік Наведацца ў сад, Бабка Тадора Адведаць чарніц. Броўка. Пакаштуй, калі хочаш, адведай — Вунь — кубанскія кавуны! Прыходзька.
3. чаго. Спазнаць, зведаць, паспытаць. Гуляюць хмаркі ў небе сінім, І ледзь хвалюецца рака... Так моцна хочацца дзяўчыне Адведаць шчасце рыбака. Іверс.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Адве́даць, атведаць ’наведаць, праведаць каго-небудзь, пабыць у каго-небудзь блізкага ці знаёмага з мэтай даведацца пра яго жыццё’ (Янк. I, Юрч.) < польск. odwiedzać ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
адве́дваць несов. прове́дывать; см. адве́даць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адве́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да адведаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адве́дванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. адведваць — адведаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Во́дпаты, водпыты ’водведкі’ (КЭС). Аддзеяслоўнае ўтварэнне да адпытаць, як водведы (гл.), да адведаць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
візі́т, ‑у, М ‑зіце, м.
1. Кароткатэрміновае, пераважна афіцыйнае, наведванне каго‑н. Зрабіць візіт. □ Антон Леванюк захварэў. Ларыса збіралася адведаць яго, але не адважвалася, не знаходзіла трапнага поваду для візіту. Стаховіч.
2. Наведванне хворага ўрачом.
[Фр. visite.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)