адваро́тна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
адваро́тна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адваро́тна нареч., разг. проти́вно, отвра́тно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обра́тно нареч.

1. (назад) наза́д;

пое́хал обра́тно пае́хаў наза́д;

2. (наоборот) разг. наадваро́т;

3. мат. (в сложении) адваро́тна;

обра́тно пропорциона́льный мат. адваро́тна прапарцыяна́льны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Наадварот (Шат., Яруш.), наодворо́т (ТС), на атварот ’наадварот, узаемна’ (Нас.); параўн. польск. naodwrót ’насуперак, адваротна, у іншы бок’. З на + адварот, гл. варочаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пропорциона́льно нареч., в разн. знач. прапарцыяна́льна;

пря́мо пропорциона́льно пра́ма прапарцыяна́льна;

обра́тно пропорциона́льно адваро́тна прапарцыяна́льна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Ка́пасны ’злосны, упарты, шкадлівы’, кипасць ’злосць’, на капась ’на зло’ (Некр.; мазыр. Шн.). Укр. капосний, капость ’тс’, капосник, капостити; рус. арханг. кипостливый, капост‑ ный, капостун. цвяр., анеж. капостник. У выніку перастаноўкі зычных к…д < л…к з пакасць с *pakostь ’няправільнасць, памылковасць’ < ст.-слав. опако, паны ’адваротна’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)