адбіўна́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
| ж. |
- |
| Н. |
адбіўна́я |
адбіўны́я |
| Р. |
адбіўно́й |
адбіўны́х |
| Д. |
адбіўно́й |
адбіўны́м |
| В. |
адбіўну́ю |
адбіўны́я |
| Т. |
адбіўно́й адбіўно́ю |
адбіўны́мі |
| М. |
адбіўно́й |
адбіўны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
адбіўна́я сущ., кул. отбивна́я
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шні́цаль, -ю, мн. -і, -яў, м.
Тонкая адбіўная ці рубленая катлета.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
антрэко́т, -у, М -ко́це, мн. -ы, -аў, м.
Міжрэбравая частка ялавічыны; адбіўная катлета з міжрэбернай часткі ялавічыны.
|| прым. антрэко́тны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
отбивна́я сущ. адбіўна́я, -но́й ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адбіўны́, ‑а́я, ‑о́е.
1. Якім адбіваюць што‑н. Адбіўны молат.
2. Прыгатаваны шляхам адбівання, размякчэння ўдарамі. Адбіўная катлета. / у знач. наз. адбіўна́я, ‑ой, (‑ое), ж. З’есці адбіўную.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
отбивно́й адбіўны́;
отбивна́я котле́та адбіўна́я катле́та.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
катле́та ж. котле́та;
адбіўна́я к. — отбивна́я котле́та
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
антрыко́т, ‑у, М ‑коце, м.
Міжрэбравая частка ялавічыны. // Смажаніна з ялавічыны; адбіўная ялавічная катлета.
[Фр. entrecôte.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адбіўны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адбіўны́ |
адбіўна́я |
адбіўно́е |
адбіўны́я |
| Р. |
адбіўно́га |
адбіўно́й адбіўно́е |
адбіўно́га |
адбіўны́х |
| Д. |
адбіўно́му |
адбіўно́й |
адбіўно́му |
адбіўны́м |
| В. |
адбіўны́ (неадуш.) адбіўно́га (адуш.) |
адбіўну́ю |
адбіўно́е |
адбіўны́я (неадуш.) адбіўны́х (адуш.) |
| Т. |
адбіўны́м |
адбіўно́й адбіўно́ю |
адбіўны́м |
адбіўны́мі |
| М. |
адбіўны́м |
адбіўно́й |
адбіўны́м |
адбіўны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)