адбе́льванне гл. адбяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адбе́льванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. адбе́льванне адбе́льванні
Р. адбе́львання адбе́льванняў
Д. адбе́льванню адбе́льванням
В. адбе́льванне адбе́льванні
Т. адбе́льваннем адбе́льваннямі
М. адбе́льванні адбе́льваннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адбе́льванне ср. отбе́ливание; см. адбе́льваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адбялі́ць, -бялю́, -бе́ліш, -бе́ліць; -бе́лены; зак., што.

Зрабіць белым, выбеліць.

А. палатно.

|| незак. адбе́льваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. адбе́льванне, -я, н. і адбе́лка, -і, ДМ -лцы, ж.

Адбельванне драўніннай масы.

|| прым. адбе́льны, -ая, -ае і адбе́лачны, -ая, -ае.

Адбельны цэх.

Адбелачныя матэрыялы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отбе́ливание адбе́льванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отбе́лка ж. адбе́лка, -кі ж., адбе́льванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пробе́лка ж., разг., спец. пабе́лка, -кі ж., бяле́нне, -ння ср., адбе́льванне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пробе́ливание

1. выбе́льванне, -ння ср., бяле́нне, -ння ср.;

2. адбе́льванне, -ння ср.; см. пробе́ливать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)