адбе́лены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адбе́лены адбе́леная адбе́ленае адбе́леныя
Р. адбе́ленага адбе́ленай
адбе́ленае		 адбе́ленага адбе́леных
Д. адбе́ленаму адбе́ленай адбе́ленаму адбе́леным
В. адбе́лены (неадуш.)
адбе́ленага (адуш.)		 адбе́леную адбе́ленае адбе́леныя (неадуш.)
адбе́леных (адуш.)
Т. адбе́леным адбе́ленай
адбе́ленаю		 адбе́леным адбе́ленымі
М. адбе́леным адбе́ленай адбе́леным адбе́леных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

адбе́лены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адбе́лены адбе́леная адбе́ленае адбе́леныя
Р. адбе́ленага адбе́ленай
адбе́ленае		 адбе́ленага адбе́леных
Д. адбе́ленаму адбе́ленай адбе́ленаму адбе́леным
В. адбе́лены (неадуш.)
адбе́ленага (адуш.)		 адбе́леную адбе́ленае адбе́леныя (неадуш.)
адбе́леных (адуш.)
Т. адбе́леным адбе́ленай
адбе́ленаю		 адбе́леным адбе́ленымі
М. адбе́леным адбе́ленай адбе́леным адбе́леных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

адбе́лены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адбе́лены адбе́леная адбе́ленае адбе́леныя
Р. адбе́ленага адбе́ленай
адбе́ленае		 адбе́ленага адбе́леных
Д. адбе́ленаму адбе́ленай адбе́ленаму адбе́леным
В. адбе́лены (неадуш.)
адбе́ленага (адуш.)		 адбе́леную адбе́ленае адбе́леныя (неадуш.)
адбе́леных (адуш.)
Т. адбе́леным адбе́ленай
адбе́ленаю		 адбе́леным адбе́ленымі
М. адбе́леным адбе́ленай адбе́леным адбе́леных

Кароткая форма: адбе́лена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

адбе́лены отбелённый; см. адбялі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адбе́лены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адбяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отбелённый адбе́лены.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Прыбе́лены (прібі́лены) ’крыху адбелены (аб палатне)’ (Уладз.). Да бялі́ць (гл. белы) са значэннем непаўнаты дзеяння.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пробелённый

1. пабе́лены, вы́белены, мног. павыбе́льваны;

2. адбе́лены; см. пробели́ть​ 1, 2.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Сы́зы ’шызы’ (Касп., Растарг., Шн. 2), ’не адбелены (пра лён)’ (Сл. ПЗБ), сы́зый ’шызы, сінявата-цёмны’ (Бяльк.). Гл. шызы. Карскі (1, 357) цвёрдасць зычных у пачатковым складзе тлумачыць украінскім або польскім уплывам, параўн. укр. си́зий, адпаведная польская форма адсутнічае, чаму, аднак, пярэчыць лінгвагеаграфія названых формаў. Да этымалогіі параўн. сізаваро́нка ’птушка сіваграк, Coracias garrulis L.’ (ЛА, 1) і сіваваро́нка ’тс’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)