адары́ць, адару́, адо́рыш, адо́рыць; адары́; адо́раны; зак., каго-што.

1. Тое, што і абдарыць.

А. дзяцей цукеркамі.

2. перан. Багата надзяліць якімі-н. якасцямі, здольнасцямі.

Прырода адарыла яго паэтычным талентам.

|| незак. адо́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адары́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адару́ адо́рым
2-я ас. адо́рыш адо́рыце
3-я ас. адо́рыць адо́раць
Прошлы час
м. адары́ў адары́лі
ж. адары́ла
н. адары́ла
Загадны лад
2-я ас. адары́ адары́це
Дзеепрыслоўе
прош. час адары́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

адары́ць сов., прям., перен. одари́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адары́ць, адару, адорыш, адорыць; зак., каго.

1. Тое, што і абдарыць. І [зямля] адарыла пладамі багатымі Працавітыя рукі шчаслівых людзей. Грахоўскі. / у перан. ужыв. Дзяўчына адарыла мяне цёплай усмешкай. Даніленка.

2. перан. Багата надзяліць якімі‑н. якасцямі, здольнасцямі, уласцівасцямі. Прырода адарыла яго паэтычным талентам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адо́рваць гл. адарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адо́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адо́раны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

награди́ть сов. узнагаро́дзіць; (одарить) адары́ць, надары́ць; (наделить) надзялі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

одари́ть сов.

1. (подарками) абдары́ць, надзялі́ць;

2. перен. (способностями) адары́ць, надары́ць, надзялі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Пашаты́рыць ’пацерці, памыць’ (Ян.). Да па‑ і шатьірыць, якое, відаць, утварылася ў выніку кантамінацыі лексем шараваць і церці (гл.). Галосны ‑ы‑ прыдае экспрэсіўнасць, як бел. ударыць Адарыць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)