адаправа́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. адаправа́е адаправа́юць
Прошлы час
м. адаправа́ў адаправа́лі
ж. адаправа́ла
н. адаправа́ла

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адаправа́ць несов. отопрева́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адаправа́ць, ‑прае і ‑правае.

Незак. да адапрэць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адапрэ́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -э́е; зак.

Адстаць, аддзяліцца ад чаго-н. пад уздзеяннем вільгаці, перамены тэмпературы.

Кара адапрэла ад пнёў.

|| незак. адаправа́ць, -прае́ і -права́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отопрева́ть несов., разг. адаправа́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)