адапрэ́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -э́е; зак.

Адстаць, аддзяліцца ад чаго-н. пад уздзеяннем вільгаці, перамены тэмпературы.

Кара адапрэла ад пнёў.

|| незак. адаправа́ць, -прае́ і -права́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)