адазва́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адазва́ны адазва́ная адазва́нае адазва́ныя
Р. адазва́нага адазва́най
адазва́нае		 адазва́нага адазва́ных
Д. адазва́наму адазва́най адазва́наму адазва́ным
В. адазва́ны (неадуш.)
адазва́нага (адуш.)		 адазва́ную адазва́нае адазва́ныя (неадуш.)
адазва́ных (адуш.)
Т. адазва́ным адазва́най
адазва́наю		 адазва́ным адазва́нымі
М. адазва́ным адазва́най адазва́ным адазва́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адазва́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адазва́ны адазва́ная адазва́нае адазва́ныя
Р. адазва́нага адазва́най
адазва́нае		 адазва́нага адазва́ных
Д. адазва́наму адазва́най адазва́наму адазва́ным
В. адазва́ны (неадуш.)
адазва́нага (адуш.)		 адазва́ную адазва́нае адазва́ныя (неадуш.)
адазва́ных (адуш.)
Т. адазва́ным адазва́най
адазва́наю		 адазва́ным адазва́нымі
М. адазва́ным адазва́най адазва́ным адазва́ных

Кароткая форма: адазва́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адазва́ны в разн. знач. ото́званный; см. адазва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адазва́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адазваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адазва́ць, адзаву́, адзаве́ш, адзаве́; адзавём, адзавяце́, адзаву́ць; адзаві́; адазва́ны; зак., каго-што.

Тое, што і адклікаць.

|| незак. адзыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. адзыва́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ото́званный

1. адклі́каны, адазва́ны;

2. адклі́каны; см. отозва́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)