адазва́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адазва́ны адазва́ная адазва́нае адазва́ныя
Р. адазва́нага адазва́най
адазва́нае		 адазва́нага адазва́ных
Д. адазва́наму адазва́най адазва́наму адазва́ным
В. адазва́ны (неадуш.)
адазва́нага (адуш.)		 адазва́ную адазва́нае адазва́ныя (неадуш.)
адазва́ных (адуш.)
Т. адазва́ным адазва́най
адазва́наю		 адазва́ным адазва́нымі
М. адазва́ным адазва́най адазва́ным адазва́ных

Кароткая форма: адазва́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)