аглабі́ца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аглабі́ца аглабі́цы
Р. аглабі́цы аглабі́ц
Д. аглабі́цы аглабі́цам
В. аглабі́цу аглабі́цы
Т. аглабі́цай
аглабі́цаю		 аглабі́цамі
М. аглабі́цы аглабі́цах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Аглаба́ ’жардзіна ў азяродзе’ (КЭС, лаг.), аглабіца, аглабіна ’тс’ (КТС). Гл. аглобля.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)