ага́тавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ага́тавы |
ага́тавая |
ага́тавае |
ага́тавыя |
| Р. |
ага́тавага |
ага́тавай ага́тавае |
ага́тавага |
ага́тавых |
| Д. |
ага́таваму |
ага́тавай |
ага́таваму |
ага́тавым |
| В. |
ага́тавы (неадуш.) ага́тавага (адуш.) |
ага́тавую |
ага́тавае |
ага́тавыя (неадуш.) ага́тавых (адуш.) |
| Т. |
ага́тавым |
ага́тавай ага́таваю |
ага́тавым |
ага́тавымі |
| М. |
ага́тавым |
ага́тавай |
ага́тавым |
ага́тавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ага́тавы, ‑ая, ‑ае.
Зроблены з агату. Агатавы кубак. // Які мае ўласцівасці, выгляд або колер агату. Агатавыя вочы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ага́т, -у, М ага́це, м.
Цвёрды мінерал, які складаецца са слаёў рознай афарбоўкі, выкарыстоўваецца для ўпрыгажэнняў, дробных вырабаў і ў тэхніцы.
|| прым. ага́тавы, -ая, -ае.
Агатавыя вочы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ага́тный, ага́товый ага́тавы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)