ага́тавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ага́тавы ага́тавая ага́тавае ага́тавыя
Р. ага́тавага ага́тавай
ага́тавае		 ага́тавага ага́тавых
Д. ага́таваму ага́тавай ага́таваму ага́тавым
В. ага́тавы (неадуш.)
ага́тавага (адуш.)		 ага́тавую ага́тавае ага́тавыя (неадуш.)
ага́тавых (адуш.)
Т. ага́тавым ага́тавай
ага́таваю		 ага́тавым ага́тавымі
М. ага́тавым ага́тавай ага́тавым ага́тавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

ага́тавы ага́товый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ага́тавы, ‑ая, ‑ае.

Зроблены з агату. Агатавы кубак. // Які мае ўласцівасці, выгляд або колер агату. Агатавыя вочы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ага́тавы Achát-

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ага́т, -у, М ага́це, м.

Цвёрды мінерал, які складаецца са слаёў рознай афарбоўкі, выкарыстоўваецца для ўпрыгажэнняў, дробных вырабаў і ў тэхніцы.

|| прым. ага́тавы, -ая, -ае.

Агатавыя вочы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ага́тный, ага́товый ага́тавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

agatowy

агатавы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

АГА́Т

(грэч. achatēs),

мінерал, разнавіднасць халцэдону з паласатай ці плямістай тэкстурай або дэкаратыўнымі ўключэннямі. Адрозніваюць: агаты (блакітнавата-шэрыя і белыя), агатавы онікс (белыя і чорныя слаі), карнеалонікс (чырвоныя і белыя), сардонікс (чырвона-бурыя і белыя) і інш. Характар афарбоўкі — вясёлкавы. Бляск васковы да матавага. Цв. 6—6,5. Шчыльн. каля 2,6 г/см. Выкарыстоўваецца ў прыладабудаванні, як паўкаштоўны камень.

т. 1, с. 73

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)