ава́нс
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ава́нс |
ава́нсы |
| Р. |
ава́нсу |
ава́нсаў |
| Д. |
ава́нсу |
ава́нсам |
| В. |
ава́нс |
ава́нсы |
| Т. |
ава́нсам |
ава́нсамі |
| М. |
ава́нсе |
ава́нсах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ава́нс, -у, м.
Грошы або іншыя маёмасныя каштоўнасці, што выдаюцца ў лік будучых плацяжоў.
Атрымаць а.
Грашовы а.
|| прым. ава́нсавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ава́нс, ‑у, м.
Грошы (часам і прадукты), якія выдаюцца наперад у лік зарплаты. Грашовы, натуральны аванс. Атрымаць аванс. □ Дацягнуўшы сяк-так да чарговага авансу, Яша зноў сабраў свае, цяпер ужо наскрозь прапахлыя бензінам, манаткі і зноў выйшаў на дарогу. Кулакоўскі.
[Фр. avance.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ава́нс. Новае запазычанне з рускай мовы (як тэрмін). У рускай мове ў пачатку XIX ст. з французский avance (avancer), Шанскі, 1, А, 24.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
аванс, задатак
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
авансава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны; зак. і незак., каго-што.
Даць (даваць) аванс каму-, чаму-н.
А. рабочых.
А. прадпрыемства.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
авансава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак. і незак., каго-што.
Даць (даваць) аванс каму‑н. Авансаваць калгаснікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
авансава́цца, ‑суюся, ‑суешся, ‑суецца; зак. і незак.
1. Узяць (браць), атрымаць (атрымліваць) аванс.
2. толькі незак. Зал. да авансаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)