аб’яўля́ць гл. аб’явіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аб’яўля́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. аб’яўля́ю аб’яўля́ем
2-я ас. аб’яўля́еш аб’яўля́еце
3-я ас. аб’яўля́е аб’яўля́юць
Прошлы час
м. аб’яўля́ў аб’яўля́лі
ж. аб’яўля́ла
н. аб’яўля́ла
Загадны лад
2-я ас. аб’яўля́й аб’яўля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час аб’яўля́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аб’яўля́ць несов. объявля́ть; (документ — ещё) оглаша́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аб’яўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да аб’явіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аб’яві́ць, -яўлю́, -я́віш, -я́віць; -я́ўлены; зак., каго-што.

Тое, што і абвясціць.

А. аб сходзе.

|| незак. аб’яўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. аб’я́ва, -ы, мн. -ы, аб’я́ў, ж. і аб’яўле́нне -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

объявля́ть несов. аб’яўля́ць, абвяшча́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аб’яўле́нне ср. объявле́ние; оглаше́ние; см. аб’яўля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лакаўтава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак. і незак., каго.

Аб’явіць (аб’яўляць) лакаўт каму-н., звольніць (звальняць) у выніку лакаўту.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пракламава́ць, -му́ю, -му́еш, -му́е; -му́й; -мава́ны; зак. і незак., што (кніжн.).

Урачыста аб’явіць (аб’яўляць), абвясціць (абвяшчаць).

|| наз. пракламава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

інтэрнацыяналізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., што (спец.).

Аб’явіць (аб’яўляць) інтэрнацыянальным, свабодным для міжнароднага карыстання.

І. шляхі зносін.

|| наз. інтэрнацыяналіза́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)