абяля́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абяля́ю абяля́ем
2-я ас. абяля́еш абяля́еце
3-я ас. абяля́е абяля́юць
Прошлы час
м. абяля́ў абяля́лі
ж. абяля́ла
н. абяля́ла
Загадны лад
2-я ас. абяля́й абяля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абяля́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абяля́ць несов. (оправдывать) обеля́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абяля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да абяліць (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абялі́ць, абялю́, абе́ліш, абе́ліць; абе́лены; зак., каго-што.

1. Зрабіць белым.

А. дрэвыў садзе.

2. Зняць скуру з забітай жывёліны (разм.).

А. барана.

3. Зняць кару з дрэва.

А. ліпу.

4. перан. Апраўдаць каго-н., зняць падазрэнне з каго-н.

Цяжка а. таго, хто сам сябе ачарніў.

|| незак. абе́льваць, -аю, -аеш, -ае і абяля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е (да 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обеля́ть несов., перен. абяля́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)