абяля́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абяля́ю абяля́ем
2-я ас. абяля́еш абяля́еце
3-я ас. абяля́е абяля́юць
Прошлы час
м. абяля́ў абяля́лі
ж. абяля́ла
н. абяля́ла
Загадны лад
2-я ас. абяля́й абяля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абяля́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абяля́ць несов. (оправдывать) обеля́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абяля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да абяліць (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абялі́ць, абяля́ць

1. (зрабіць белым) wiße(l)n vt, (weiß) nstreichen* vt;

2. разм. (зняць скуру) die Haut bziehen*;

3. разм. (апраўдаць) rchtfertigen неаддз. vt; entschldigen vt; rinwaschen аддз. vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абялі́ць, абялю́, абе́ліш, абе́ліць; абе́лены; зак., каго-што.

1. Зрабіць белым.

А. дрэвыў садзе.

2. Зняць скуру з забітай жывёліны (разм.).

А. барана.

3. Зняць кару з дрэва.

А. ліпу.

4. перан. Апраўдаць каго-н., зняць падазрэнне з каго-н.

Цяжка а. таго, хто сам сябе ачарніў.

|| незак. абе́льваць, -аю, -аеш, -ае і абяля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е (да 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обеля́ть несов., перен. абяля́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

varnish2 [ˈvɑ:nɪʃ] v. лакірава́ць, пакрыва́ць ла́кам;

varnish smb.’s reputation абяля́ць каго́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

blanch over

Brit.

падава́ць у кары́сным сьвятле́; абяля́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wybielać

незак.

1. бяліць; адбельваць;

2. перан. абяляць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

rinwaschen

аддз.

1.

vt

1) адмыва́ць дачыста́

2) перан. апра́ўдваць, выгаро́джваць

2. ~, sich адмыва́цца дачыста́

2) перан. апра́ўдвацца, выгаро́джваць сябе́, абяля́ць сябе́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)