абяля́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абяля́ю |
абяля́ем |
| 2-я ас. |
абяля́еш |
абяля́еце |
| 3-я ас. |
абяля́е |
абяля́юць |
| Прошлы час |
| м. |
абяля́ў |
абяля́лі |
| ж. |
абяля́ла |
| н. |
абяля́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абяля́й |
абяля́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абяля́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абяля́ць несов. (оправдывать) обеля́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абяля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.
Незак. да абяліць (у 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абялі́ць, абяля́ць
1. (зрабіць белым) wéiße(l)n vt, (weiß) ánstreichen* vt;
2. разм. (зняць скуру) die Haut ábziehen*;
3. разм. (апраўдаць) réchtfertigen неаддз. vt; entschúldigen vt; réinwaschen аддз. vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
абялі́ць, абялю́, абе́ліш, абе́ліць; абе́лены; зак., каго-што.
1. Зрабіць белым.
А. дрэвыў садзе.
2. Зняць скуру з забітай жывёліны (разм.).
А. барана.
3. Зняць кару з дрэва.
А. ліпу.
4. перан. Апраўдаць каго-н., зняць падазрэнне з каго-н.
Цяжка а. таго, хто сам сябе ачарніў.
|| незак. абе́льваць, -аю, -аеш, -ае і абяля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е (да 4 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
обеля́ть несов., перен. абяля́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
varnish2 [ˈvɑ:nɪʃ] v. лакірава́ць, пакрыва́ць ла́кам;
varnish smb.’s reputation абяля́ць каго́-н.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
blanch over
Brit.
падава́ць у кары́сным сьвятле́; абяля́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
wybielać
незак.
1. бяліць; адбельваць;
2. перан. абяляць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
réinwaschen
аддз.
1.
vt
1) адмыва́ць дачыста́
2) перан. апра́ўдваць, выгаро́джваць
2. ~, sich адмыва́цца дачыста́
2) перан. апра́ўдвацца, выгаро́джваць сябе́, абяля́ць сябе́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)