абыйма́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абыйма́ю абыйма́ем
2-я ас. абыйма́еш абыйма́еце
3-я ас. абыйма́е абыйма́юць
Прошлы час
м. абыйма́ў абыйма́лі
ж. абыйма́ла
н. абыйма́ла
Загадны лад
2-я ас. абыйма́й абыйма́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абыйма́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Абыйма́ць ’абдымаць’ (Гарэц.), абыйманак ’абдымак’ (Др.-Падб.) < *абімаць, прасл. ob‑jьмǫ ob‑jęti, параўн. літ. im̃ti ’браць’, лац. emere ’тс’. Гл. мець.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)