абыйма́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абыйма́ю |
абыйма́ем |
| 2-я ас. |
абыйма́еш |
абыйма́еце |
| 3-я ас. |
абыйма́е |
абыйма́юць |
| Прошлы час |
| м. |
абыйма́ў |
абыйма́лі |
| ж. |
абыйма́ла |
| н. |
абыйма́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абыйма́й |
абыйма́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абыйма́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Абыйма́ць ’абдымаць’ (Гарэц.), абыйманак ’абдымак’ (Др.-Падб.) < *абімаць, прасл. ob‑jьмǫ ob‑jęti, параўн. літ. im̃ti ’браць’, лац. emere ’тс’. Гл. мець.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
bound
I [baʊnd]
1.
v., p.t. and p.p. of bind
2.
adj.
1) перапле́цены, сшы́ты
a bound book — перапле́ценая кні́га
2) зьвя́заны, абавя́заны; зму́шаны
to be bound by one’s promise — быць зьвя́заным абяца́ньнем
3) informal рашу́чы, станаўкі́
to be bound to go — нава́жыцца ісьці́
•
- bound up in
- bound up with
II [baʊnd]
1.
v.i.
1) падско́кваць; скака́ць, бе́гчы по́дскакам
2) адбіва́цца, адско́кваць
2.
v.t.
падбіва́ць (напр. мя́чык)
3.
n.
адско́к -у m., скачо́к упе́рад; падско́к -у m.
With one bound the deer went into the woods — Адны́м скачко́м казу́ля шмы́гнула ў лес
III [baʊnd]
1.
n.
мяжа́ f., ме́жы pl.
bounds —
а) ме́жы
б) абша́р, абня́ты ме́жамі
out of bounds — за мяжо́ю або́ за лі́ніяй спарто́вай пляцо́ўкі
2.
v.t.
1) право́дзіць мяжу́, абмяжо́ўваць
2) Obsol. абыйма́ць, улуча́ць
3.
v.i.
межава́цца
•
- hold within bounds
- within the bounds of possibility
IV [baʊnd]
adj.
у даро́зе; у кіру́нку
I am bound for home — Я е́ду дамо́ў
a train bound for Miensk — цягні́к на Менск
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)