абціра́цца гл. абцерці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абціра́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абціра́юся абціра́емся
2-я ас. абціра́ешся абціра́ецеся
3-я ас. абціра́ецца абціра́юцца
Прошлы час
м. абціра́ўся абціра́ліся
ж. абціра́лася
н. абціра́лася
Загадны лад
2-я ас. абціра́йся абціра́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час абціра́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абціра́цца несов.

1. обтира́ться, отира́ться, утира́ться;

2. обтира́ться;

3. стира́ться;

4. перен., разг. (осваиваться, приобретать культурные навыки) обтира́ться, обтёсываться;

1-4 см. абце́рціся;

5. страд. обтира́ться, отира́ться; утира́ться; стира́ться; см. абціра́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абціра́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да абцерціся.

2. Зал. да абціраць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абце́рці, абатру́, абатрэ́ш, абатрэ́; абатро́м, абатраце́, абатру́ць; абцёр, -це́рла; абатры́; абцёрты; зак.

1. каго-што. Выцерці, зрабіць сухім, чыстым.

А. рукі.

А. твар.

2. што. Зняць, сцерці верхні слой чаго-н.

А. старую фарбу.

|| незак. абціра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| звар. абце́рціся, абатру́ся, абатрэ́шся, абатрэ́цца; абатро́мся, абатраце́ся, абатру́цца; абцёрся, -це́рлася; абатры́ся; незак. абціра́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. абціра́нне, -я, н. і абці́рка, -і, ДМ -рцы, ж.

Халоднае абціранне (масаж цела мокрым ручніком). Анучка для абціркі станка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обтира́ться

1. в разн. знач. абціра́цца;

2. страд. абціра́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

утира́ться

1. уціра́цца, выціра́цца, абціра́цца;

2. страд. уціра́цца; выціра́цца, абціра́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отира́ться возвр., страд. абціра́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абціра́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. абціраць — абцерці і абцірацца — абцерціся.

2. Лячэбна-прафілактычная працэдура, пры якой цела абціраецца тканінай, змочанай у якую‑н. вадкасць, а потым расціраецца да пачырванення скуры. Абціранне пасля зарадкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обтёсываться

1. плот. абчэ́свацца;

2. перен., прост. абціра́цца, выціра́цца;

3. страд. абчэ́свацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)