абця́гваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абця́гваю |
абця́гваем |
| 2-я ас. |
абця́гваеш |
абця́гваеце |
| 3-я ас. |
абця́гвае |
абця́гваюць |
| Прошлы час |
| м. |
абця́гваў |
абця́гвалі |
| ж. |
абця́гвала |
| н. |
абця́гвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абця́гвай |
абця́гвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абця́гваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абця́гваць несов.
1. (материей, кожей) обтя́гивать, обива́ть;
2. обтя́гивать;
3. оправля́ть, одёргивать, обдёргивать;
4. (ограждать проволокой) обводи́ть;
1-4 см. абцягну́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абця́гваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да абцягнуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абцягну́ць, -цягну́, -ця́гнеш, -ця́гне; -цягні́; -ця́гнуты; зак., што.
1. Туга нацягнуўшы, абшыць, абабіць тканінай і пад.
А. канапу.
2. Прывесці ў парадак на сабе адзенне, паправіць, пацягнуўшы ўніз.
3. Адцягнуць, апусціць.
Груз абцягнуў вяроўку.
4. Абгарадзіць.
А. дротам участак пашы.
|| незак. абця́гваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. абця́гванне, -я, н. і абця́жка, -і, ДМ -жцы, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
обтя́гивать несов. абця́гваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абця́гванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. абцягваць — абцягнуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абця́гвацца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да абцягнуцца.
2. Зал. да абцягваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
одёргивать несов.
1. (оправлять) абця́гваць;
2. перен. (обрывать резким замечанием) разг. абрыва́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
одёргиваться
1. абця́гваць на сабе́ адзе́нне;
2. страд. абця́гвацца, абрыва́цца; см. одёргивать.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
обдёргивать несов., разг.
1. (обрывать) абрыва́ць, абшмо́ргваць;
2. (обравнивать) абскуба́ць, абця́гваць; см. обдёргать;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)