абу́цца, абу́юся, абу́ешся, абу́ецца; зак.

1. Надзець сабе на ногі абутак.

Бацька абуўся і пайшоў на вуліцу.

2. Набыць сабе абутак, забяспечыць сябе абуткам.

Трэба думаць, як на зіму а.

|| незак. абува́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абу́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абу́юся абу́емся
2-я ас. абу́ешся абу́ецеся
3-я ас. абу́ецца абу́юцца
Прошлы час
м. абу́ўся абу́ліся
ж. абу́лася
н. абу́лася
Загадны лад
2-я ас. абу́йся абу́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час абу́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абу́цца сов. обу́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абу́цца, абуюся, абуешся, абуецца; зак.

1. Надзець сабе на ногі абутак. [Бацька] паволі злез з палатак, запаліў лямпачку, абуўся і, уздзеўшы кажушок, пайшоў з ліхтаром у гумно. Чорны.

2. Забяспечыць сябе абуткам. Абуцца на зіму. Сям’я абулася на цэлы год.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абува́цца гл. абуцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обу́ться абу́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абува́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да абуцца.

2. Зал. да абуваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прыбу́цца ’абуцца’ (даўг., Сл. ПЗБ). Рэгіянальны словаўтваральны карэлят да абу́цца (гл.), створаны на яго базе з адценнем значэння некаторай непаўнаты (незавершанасці) дзеяння. Параўн. рус. смал. прибу́ть ’абуць’, прибу́тый ’абуты’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прымудры́цца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.

Злаўчыцца, змагчы зрабіць што‑н. Кастусь у запечку стхарыўся, Абуцца ў лапці прымудрыўся. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераабу́цца, ‑абуюся, ‑абуешся, ‑абуецца; зак.

Надзець на сябе другі абутак; абуцца іначай. Вольга пераабулася ў боцікі, апранула паліто, і яны выйшлі з пакоя. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)