прымудры́цца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.

Злаўчыцца, змагчы зрабіць што‑н. Кастусь у запечку стхарыўся, Абуцца ў лапці прымудрыўся. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)