абура́льны, -ая, -ае.

Які выклікае гнеў, абурэнне.

А. ўчынак.

|| наз. абура́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абура́льны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абура́льны абура́льная абура́льнае абура́льныя
Р. абура́льнага абура́льнай
абура́льнае		 абура́льнага абура́льных
Д. абура́льнаму абура́льнай абура́льнаму абура́льным
В. абура́льны (неадуш.)
абура́льнага (адуш.)		 абура́льную абура́льнае абура́льныя (неадуш.)
абура́льных (адуш.)
Т. абура́льным абура́льнай
абура́льнаю		 абура́льным абура́льнымі
М. абура́льным абура́льнай абура́льным абура́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

абура́льны возмути́тельный; безобра́зный; вызыва́ющий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абура́льны, ‑ая, ‑ае.

Які выклікае гнеў, абурэнне, незадавальненне. Абуральны ўчынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

возмути́тельный абура́льны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

безобра́зный

1. (по внешности) бры́дкі; (уродливый) пачва́рны;

2. (отвратительный) агі́дны; (возмутительный) абура́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вызыва́ющий

1. прич. які́ (што) выкліка́е, які́ (што) вызыва́е;

2. прил. задзі́рлівы; (возмутительный) абура́льны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вопию́щий прил. страшэ́нны; (недопустимый) недапушча́льны; (возмутительный) абура́льны;

◊

глас вопию́щего в пусты́не ма́рны ля́мант у пусты́ні;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)