абты́каць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што (разм.).

1. Натыкаць што-н. вакол чаго-н.

А. градку калочкамі.

2. Утыкаць чым-н. якую-н. паверхню.

А. падушачку іголкамі.

3. Заканапаціць, абканапаціць што-н.

|| незак. абтыка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абтыка́ць гл. абаткнуць, абты́каць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абтыка́ць несов., разг.

1. обтыка́ть;

2. конопа́тить;

1, 2 см. абты́каць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абты́каць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абты́каю абты́каем
2-я ас. абты́каеш абты́каеце
3-я ас. абты́кае абты́каюць
Прошлы час
м. абты́каў абты́калі
ж. абты́кала
н. абты́кала
Загадны лад
2-я ас. абты́кай абты́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час абты́каўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абтыка́ць

‘да абаткнуць’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абтыка́ю абтыка́ем
2-я ас. абтыка́еш абтыка́еце
3-я ас. абтыка́е абтыка́юць
Прошлы час
м. абтыка́ў абтыка́лі
ж. абтыка́ла
н. абтыка́ла
Загадны лад
2-я ас. абтыка́й абтыка́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абтыка́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абтыка́ць

‘да абты+каць’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абтыка́ю абтыка́ем
2-я ас. абтыка́еш абтыка́еце
3-я ас. абтыка́е абтыка́юць
Прошлы час
м. абтыка́ў абтыка́лі
ж. абтыка́ла
н. абтыка́ла
Загадны лад
2-я ас. абтыка́й абтыка́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абтыка́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абты́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм.

1. Натыкаць вакол чаго‑н. Абтыкаць градку палачкамі.

2. Утыкаць чым‑н. якую‑н. паверхню. Абтыкаць падушачку іголкамі.

3. Заканапаціць, абканапаціць што‑н. Абтыкаць сцяну пакуллем.

абтыка́ць ​1, ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е.

Незак. да абты́каць.

абтыка́ць ​2, ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е.

Незак. да абаткнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абаткну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., што.

1. Заткнуць чым-н. дзіркі, шчыліны і пад.

А. пазы мохам.

А. і засмаліць лодку.

2. Абгарадзіць што-н., абсадзіць што-н., наўтыкаўшы галінак або палак, абкружыць чым-н. уваткнутым.

А. галінкамі градку.

|| незак. абтыка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паклява́ць², -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й, -лява́ны; незак., што.

Абтыкаць пазы, дзіркі пакуллем.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абтыка́цца ​1, ‑а́ецца; незак.

Зал. да абтыка́ць ​1.

абтыка́цца ​2, ‑а́ецца; незак.

Зал. да абтыка́ць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)