абступа́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - абступа́ем
2-я ас. - абступа́еце
3-я ас. абступа́е абступа́юць
Прошлы час
м. абступа́ў абступа́лі
ж. абступа́ла
н. абступа́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час абступа́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абступа́ць несов., прям., перен. обступа́ть, окружа́ть; см. абступі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абступа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абступіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абступі́ць, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -ту́піць; зак., каго-што.

Акружыць; ахапіць з усіх бакоў.

Дзеці абступілі казачніка.

Лазняк абступіў возера.

Горад абступілі высокія горы.

|| незак. абступа́ць, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обступа́ть несов. абступа́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)