абстрыга́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абстрыга́ю абстрыга́ем
2-я ас. абстрыга́еш абстрыга́еце
3-я ас. абстрыга́е абстрыга́юць
Прошлы час
м. абстрыга́ў абстрыга́лі
ж. абстрыга́ла
н. абстрыга́ла
Загадны лад
2-я ас. абстрыга́й абстрыга́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абстрыга́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абстрыга́ць несов. обстрига́ть, острига́ть; см. абстры́гчы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абстрыга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абстрыгчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

острига́ть несов. астрыга́ць, абстрыга́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абстрыга́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абстрыгаць — абстрыгчы, абстрыгацца — абстрыгчыся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абстрыга́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да абстрыгчыся.

2. Зал. да абстрыгаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обстрига́ть несов. (волосы, шерсть) абстрыга́ць; (ногти) абраза́ць, абрэ́зваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абстрыга́цца несов., возвр., страд. обстрига́ться, острига́ться; см. абстры́гчыся, абстрыга́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)