абстра́ктны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абстра́ктны абстра́ктная абстра́ктнае абстра́ктныя
Р. абстра́ктнага абстра́ктнай
абстра́ктнае		 абстра́ктнага абстра́ктных
Д. абстра́ктнаму абстра́ктнай абстра́ктнаму абстра́ктным
В. абстра́ктны (неадуш.)
абстра́ктнага (адуш.)		 абстра́ктную абстра́ктнае абстра́ктныя (неадуш.)
абстра́ктных (адуш.)
Т. абстра́ктным абстра́ктнай
абстра́ктнаю		 абстра́ктным абстра́ктнымі
М. абстра́ктным абстра́ктнай абстра́ктным абстра́ктных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

канкрэ́тна-абстра́ктны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. канкрэ́тна-абстра́ктны канкрэ́тна-абстра́ктная канкрэ́тна-абстра́ктнае канкрэ́тна-абстра́ктныя
Р. канкрэ́тна-абстра́ктнага канкрэ́тна-абстра́ктнай
канкрэ́тна-абстра́ктнае		 канкрэ́тна-абстра́ктнага канкрэ́тна-абстра́ктных
Д. канкрэ́тна-абстра́ктнаму канкрэ́тна-абстра́ктнай канкрэ́тна-абстра́ктнаму канкрэ́тна-абстра́ктным
В. канкрэ́тна-абстра́ктны (неадуш.)
канкрэ́тна-абстра́ктнага (адуш.)		 канкрэ́тна-абстра́ктную канкрэ́тна-абстра́ктнае канкрэ́тна-абстра́ктныя (неадуш.)
канкрэ́тна-абстра́ктных (адуш.)
Т. канкрэ́тна-абстра́ктным канкрэ́тна-абстра́ктнай
канкрэ́тна-абстра́ктнаю		 канкрэ́тна-абстра́ктным канкрэ́тна-абстра́ктнымі
М. канкрэ́тна-абстра́ктным канкрэ́тна-абстра́ктнай канкрэ́тна-абстра́ктным канкрэ́тна-абстра́ктных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

метафары́чна-абстра́ктны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. метафары́чна-абстра́ктны метафары́чна-абстра́ктная метафары́чна-абстра́ктнае метафары́чна-абстра́ктныя
Р. метафары́чна-абстра́ктнага метафары́чна-абстра́ктнай
метафары́чна-абстра́ктнае		 метафары́чна-абстра́ктнага метафары́чна-абстра́ктных
Д. метафары́чна-абстра́ктнаму метафары́чна-абстра́ктнай метафары́чна-абстра́ктнаму метафары́чна-абстра́ктным
В. метафары́чна-абстра́ктны (неадуш.)
метафары́чна-абстра́ктнага (адуш.)		 метафары́чна-абстра́ктную метафары́чна-абстра́ктнае метафары́чна-абстра́ктныя (неадуш.)
метафары́чна-абстра́ктных (адуш.)
Т. метафары́чна-абстра́ктным метафары́чна-абстра́ктнай
метафары́чна-абстра́ктнаю		 метафары́чна-абстра́ктным метафары́чна-абстра́ктнымі
М. метафары́чна-абстра́ктным метафары́чна-абстра́ктнай метафары́чна-абстра́ктным метафары́чна-абстра́ктных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фарма́льна-абстра́ктны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фарма́льна-абстра́ктны фарма́льна-абстра́ктная фарма́льна-абстра́ктнае фарма́льна-абстра́ктныя
Р. фарма́льна-абстра́ктнага фарма́льна-абстра́ктнай
фарма́льна-абстра́ктнае		 фарма́льна-абстра́ктнага фарма́льна-абстра́ктных
Д. фарма́льна-абстра́ктнаму фарма́льна-абстра́ктнай фарма́льна-абстра́ктнаму фарма́льна-абстра́ктным
В. фарма́льна-абстра́ктны (неадуш.)
фарма́льна-абстра́ктнага (адуш.)		 фарма́льна-абстра́ктную фарма́льна-абстра́ктнае фарма́льна-абстра́ктныя (неадуш.)
фарма́льна-абстра́ктных (адуш.)
Т. фарма́льна-абстра́ктным фарма́льна-абстра́ктнай
фарма́льна-абстра́ктнаю		 фарма́льна-абстра́ктным фарма́льна-абстра́ктнымі
М. фарма́льна-абстра́ктным фарма́льна-абстра́ктнай фарма́льна-абстра́ктным фарма́льна-абстра́ктных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абстра́ктны, -ая, -ае.

Заснаваны на абстракцыі (у 1 знач.); адцягнены; проціл. канкрэтны.

Абстрактныя паняцці.

Абстрактнае мысленне.

|| наз. абстра́ктнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абстра́ктный абстра́ктны;

абстра́ктное иску́сство абстра́ктнае маста́цтва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абстра́ктны, ‑ая, ‑ае.

1. Адцягнены, атрыманы шляхам абстракцыі (у 1 знач.); проціл. канкрэтны. Абстрактныя паняцці. Абстрактныя вобразы. Абстрактная рэчаіснасць. Абстрактная ідэя. Абстрактная ісціна. Абстрактная форма. Абстрактная праца.

2. Заснаваны на абстракцыі; такі, які карыстаецца абстракцыяй. Абстрактны метад. Абстрактнае мастацтва. Абстрактнае мысленне. Абстрактны гуманізм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

філасо́фстваванне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. філасофстваваць.

2. Разм. Абстрактнае мудрагелістае разважанне. Беспрадметнае філасофстваванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

метафі́зіка, -і, ДМ -зіцы, ж.

1. Ідэалістычнае філасофскае вучэнне аб нязменных першаасновах свету, якія выходзяць за межы вопыту.

2. Недыялектычны спосаб мыслення, які разглядае з’явы без уліку іх узаемнай сувязі і развіцця.

3. Што-н. незразумелае, мудрагелістае, надзвычай абстрактнае (разм.).

|| прым. метафізі́чны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мы́сленне і мышле́нне, ‑я, н.

1. Працэс адлюстравання аб’ектыўнай рэчаіснасці ва ўяўленнях, паняццях, суджэннях і г. д.; здольнасць мысліць, разважаць. Абстрактнае мысленне. Мастацкае мысленне. Навуковае мысленне.

2. Дзеянне паводле дзеясл. мысліць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)