Verbum

abstract

1. [ˈæbstrækt]

adj.

1) абстра́ктны, адця́гнены

Sweetness is abstract; sugar is concrete — Сало́дкасьць — паня́цьце абстра́ктнае; цу́кар — канкрэ́тнае

abstract noun Gram. — абстра́ктны назо́ўнік

abstract number — абстра́ктны лік

2) ідэа́льны; тэарэты́чны

3) Art абстра́ктны

2. [æbˈstrækt]

v.t.

1) абстрагава́ць

2) скарача́ць, рабі́ць рэзюмэ́, рабі́ць вы́піскі

3) выця́гваць, аддзяля́ць, вылуча́ць

3.

n.

1) вы́цяг -у m., каро́ткі зьмест, рэзюмэ́ n

2) абстра́ктны твор маста́цтва

•

- in the abstract

abstraction

[æbˈstrækʃən]

n.

1) абстра́кцыя f.; абстра́ктнае паня́цьце n.

Redness, courage, hope, sorrow and length are abstractions — чы́рвань, адва́га, надзе́я, боль і даўжыня́ — абстра́ктныя паня́цьці

2) абстрагава́ньне n.

3) адня́цьце, аддзяле́ньне n.

the abstraction of iron from ore — аддзяле́ньне жале́за ад руды́

4) заду́манасьць f., расьцяру́шанасьць f.

in a fit of abstraction, he misplaced his glasses — Праз расьцяру́шанасьць, ён не́дзе пакі́нуў свае́ акуля́ры

5) твор абстра́ктнага маста́цтва