абска́рджваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абска́рджваю |
абска́рджваем |
| 2-я ас. |
абска́рджваеш |
абска́рджваеце |
| 3-я ас. |
абска́рджвае |
абска́рджваюць |
| Прошлы час |
| м. |
абска́рджваў |
абска́рджвалі |
| ж. |
абска́рджвала |
| н. |
абска́рджвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абска́рджвай |
абска́рджвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абска́рджваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абска́рджваць несов. подверга́ть обжа́лованию
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абска́рджваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да абскардзіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абска́рдзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., што.
Падаць афіцыйную скаргу ў вышэйшую інстанцыю наконт чаго-н., што прызнаецца незаконным, няправільным.
А. судовы прыгавор.
|| незак. абска́рджваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. абска́рджанне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абска́рджвацца, ‑аецца; незак.
Зал. да абскарджваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абжа́льваць
‘абскарджваць што-небудзь; абвінавачваць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абжа́льваю |
абжа́льваем |
| 2-я ас. |
абжа́льваеш |
абжа́льваеце |
| 3-я ас. |
абжа́львае |
абжа́льваюць |
| Прошлы час |
| м. |
абжа́льваў |
абжа́львалі |
| ж. |
абжа́львала |
| н. |
абжа́львала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абжа́львай |
абжа́львайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абжа́льваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)