абска́рджваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абска́рджваю абска́рджваем
2-я ас. абска́рджваеш абска́рджваеце
3-я ас. абска́рджвае абска́рджваюць
Прошлы час
м. абска́рджваў абска́рджвалі
ж. абска́рджвала
н. абска́рджвала
Загадны лад
2-я ас. абска́рджвай абска́рджвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абска́рджваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абска́рджваць несов. подверга́ть обжа́лованию

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абска́рджваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абскардзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абска́рджваць, абска́рдзіць юрыд. Beschwérde [Protést, Berufúng] éinlegen; appellíeren vi; ánfechten* vt;

абска́рджваць прысу́д gégen ein Úrteil Berufúng éinlegen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

абска́рдзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., што.

Падаць афіцыйную скаргу ў вышэйшую інстанцыю наконт чаго-н., што прызнаецца незаконным, няправільным.

А. судовы прыгавор.

|| незак. абска́рджваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абска́рджанне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абска́рджвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да абскарджваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абжа́льваць

‘абскарджваць што-небудзь; абвінавачваць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абжа́льваю абжа́льваем
2-я ас. абжа́льваеш абжа́льваеце
3-я ас. абжа́львае абжа́льваюць
Прошлы час
м. абжа́льваў абжа́львалі
ж. абжа́львала
н. абжа́львала
Загадны лад
2-я ас. абжа́львай абжа́львайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абжа́льваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

АБАРО́НА СУДО́ВАЯ,

сукупнасць працэсуальных гарантаваных законам дзеянняў, накіраваных на ахову правоў і інтарэсаў грамадзян. У Рэспубліцы Беларусь ажыццяўляецца судом праз дакладна рэгламентаваны парадак разгляду спраў, бакам даюцца аднолькавыя магчымасці ў працэсе. Грамадзяне маюць права абскарджваць у судзе неправамерныя дзеянні органаў дзярж. кіравання і службовых асоб, у касацыйным парадку суд. пастановы, абараняць сваю маёмасць і асобу і інш.

т. 1, с. 14

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

апелява́ць

(лац. appellare)

1) абскарджваць прыгавор суда ў вышэйшай інстанцыі;

2) звяртацца да каго-н. дзеля падтрымкі (напр. а. да грамадскай думкі).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ánfechten

* vt

1) аспрэ́чваць, апратэсто́ўваць, абска́рджваць

2) высок. спакуша́ць

3) турбава́ць

das ficht mich gar nicht an — гэ́та мяне́ ніко́лькі не турбу́е

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)