абсе́нт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. абсе́нт
Р. абсе́нту
Д. абсе́нту
В. абсе́нт
Т. абсе́нтам
М. абсе́нце

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

абсе́нт, -ту м. абсе́нт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абсе́нт абсе́нт, -ту м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абсе́нт, ‑у, М ‑нце, м.

Моцны алкагольны напітак, настоены на палыне, асіне ці іншых духмяных раслінах. Два хлопцы сядзяць, вістуючы, Далары кладуць на кон, Адзін аднаго частуючы Абсентам ды каньяком. Таўбін.

[Фр. absinthe.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)