абсе́нт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. абсе́нт
Р. абсе́нту
Д. абсе́нту
В. абсе́нт
Т. абсе́нтам
М. абсе́нце

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

абсе́нт, -ту м. абсе́нт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абсе́нт абсе́нт, -ту м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абсе́нт, ‑у, М ‑нце, м.

Моцны алкагольны напітак, настоены на палыне, асіне ці іншых духмяных раслінах. Два хлопцы сядзяць, вістуючы, Далары кладуць на кон, Адзін аднаго частуючы Абсентам ды каньяком. Таўбін.

[Фр. absinthe.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

АБСЕ́НТ (франц. absinthe) спіртны напітак; горкая настойка, якая рыхтуецца з вытрыманага 1 сут спіртавога настою травы палыну.

т. 1, с. 43

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

абсе́нт

(фр. absinthe = палын)

спіртны напітак, горкая настойка на палыне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

absinth(e) [ˈæbsɪnθ] n. абсе́нт (спіртны напой, горкая настойка на палыне)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)