Verbum

анлайнавы слоўнік

абсадзі́ць, -саджу́, -са́дзіш, -са́дзіць; -са́джаны; зак.

1. што і чым. Пасадзіць дрэвы, кусты вакол чаго-н.

А. сядзібу бярозамі.

2. каго. Перамагчы, паваліць каго-н. (разм.).

Ён і мядзведзя абсадзіць.

|| незак. абса́джваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абса́джванне, -я, н. і абса́дка, -і, ДМ -дцы, ж. (спец.).

|| прым. абса́дачны, -ая, -ае. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абсадзі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	абсаджу́	абса́дзім
2-я ас.	абса́дзіш	абса́дзіце
3-я ас.	абса́дзіць	абса́дзяць
Прошлы час
м.	абсадзі́ў	абсадзі́лі
ж.	абсадзі́ла
н.	абсадзі́ла
Загадны лад
2-я ас.	абсадзі́	абсадзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час	абсадзі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абсадзі́ць сов.

1. (окружить что-л. растительностью) обсади́ть;

а. даро́гу лі́памі — обсади́ть доро́гу ли́пами;

2. разг. (заставить упасть) повали́ть, свали́ть;

ён і мядзве́дзя абса́дзіць — он и медве́дя пова́лит (сва́лит);

3. перен., разг. (чей-л. пыл, порыв) осади́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абсадзі́ць, ‑саджу, ‑садзіш, ‑садзіць; зак., што.

1. Пасадзіць расліны вакол, па краях чаго‑н. Плошчы, вуліцы абсадзім ліпамі, Нібы рэк люстраных берагі. Гілевіч.

2. Разм. Перамагчы ў бойцы; паваліць. Калі трэба бывае ваўкам абсадзіць лася — збіраюцца і ідуць, акружаюць. Пташнікаў. // Перамагчы ў спрэчцы, прымусіць змоўкнуць. Галена ўсіх абсадзіла сваім словам адразу. Чорны.