абса́джаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абса́джаны абса́джаная абса́джанае абса́джаныя
Р. абса́джанага абса́джанай
абса́джанае		 абса́джанага абса́джаных
Д. абса́джанаму абса́джанай абса́джанаму абса́джаным
В. абса́джаны (неадуш.)
абса́джанага (адуш.)		 абса́джаную абса́джанае абса́джаныя (неадуш.)
абса́джаных (адуш.)
Т. абса́джаным абса́джанай
абса́джанаю		 абса́джаным абса́джанымі
М. абса́джаным абса́джанай абса́джаным абса́джаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абса́джаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абса́джаны абса́джаная абса́джанае абса́джаныя
Р. абса́джанага абса́джанай
абса́джанае		 абса́джанага абса́джаных
Д. абса́джанаму абса́джанай абса́джанаму абса́джаным
В. абса́джаны (неадуш.)
абса́джанага (адуш.)		 абса́джаную абса́джанае абса́джаныя (неадуш.)
абса́джаных (адуш.)
Т. абса́джаным абса́джанай
абса́джанаю		 абса́джаным абса́джанымі
М. абса́джаным абса́джанай абса́джаным абса́джаных

Кароткая форма: абса́джана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абса́джаны

1. обса́женный;

2. разг. пова́ленный, сва́ленный;

3. перен., разг. оса́женный;

1-3 см. абсадзі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абса́джаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абсадзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обса́женный абса́джаны, мног. паабса́джваны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шаўкаві́ца, ‑ы, ж.

Тое, што і шаўкоўніца. А за хлявом аж да самай Марачанкі цягнуўся абсаджаны з усіх бакоў шаўкавіцамі школьны агарод. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

алеа́ндр, ‑а, м.

Паўднёвая вечназялёная расліна сямейства кутравых з вузкім лісцем і вялікімі белымі або ружовымі пахучымі кветкамі. Вялікі ўчастак зямлі быў абсаджаны алеандрамі. Кусты спляліся і ўтварылі жывую вечназялёную агароджу. Шамякін.

[Фр. oleandre.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штыке́ты, ‑аў; адз. штыкет, ‑а і ‑у, М ‑кеце, м.

Тое, што і штыкетнік. [Сад] абгароджаны штыкетамі і густа абсаджаны елкамі. Пальчэўскі. Перад вокнамі зрабіў палісаднічак, паставіў штыкеты, а каля веснічак пасадзіў бярозку. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыса́ды, ‑сад; адз. няма.

Дрэвы, пасаджаныя вакол, каля чаго‑н. (дарогі, вуліцы, будынка і пад.). Ад паварота .. [шлях] быў абсаджаны густымі бярозавымі прысадамі. Мележ. Вуліц было некалькі, падзеленых на кварталы аднолькавых памераў і ўпрыгожаных строгімі шнурамі прысад. Паслядовіч. Недзе ў бальнічных прысадах плакалі кнігаўкі. Пташнікаў. Рэспублікі сталіца, Любімы горад-сад! Палацы, камяніцы У зелені прысад. Ставер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зва́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад зваць.

2. у знач. прым. Які атрымаў запрашэнне; запрошаны. Званы госць. □ Прыйшоў не званы, ідзі не сланы. Прыказка.

3. у знач. прым. З запрошанымі гасцямі (пра вечар, абед і пад.). Званы абед.

•••

Так званы — а) як звычайна называюць. Злева ад нас праходзіў так званы гасцінец, абсаджаны стогадовымі бярозамі. Рунец; б) ужываецца для вырашэння іранічным або адмоўных адносін да каго‑, чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)