абрэ́заны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абрэ́заны абрэ́заная абрэ́занае абрэ́заныя
Р. абрэ́занага абрэ́занай
абрэ́занае
абрэ́занага абрэ́заных
Д. абрэ́занаму абрэ́занай абрэ́занаму абрэ́заным
В. абрэ́заны (неадуш.)
абрэ́занага (адуш.)
абрэ́заную абрэ́занае абрэ́заныя (неадуш.)
абрэ́заных (адуш.)
Т. абрэ́заным абрэ́занай
абрэ́занаю
абрэ́заным абрэ́занымі
М. абрэ́заным абрэ́занай абрэ́заным абрэ́заных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абрэ́заны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абрэ́заны абрэ́заная абрэ́занае абрэ́заныя
Р. абрэ́занага абрэ́занай
абрэ́занае
абрэ́занага абрэ́заных
Д. абрэ́занаму абрэ́занай абрэ́занаму абрэ́заным
В. абрэ́заны (неадуш.)
абрэ́занага (адуш.)
абрэ́заную абрэ́занае абрэ́заныя (неадуш.)
абрэ́заных (адуш.)
Т. абрэ́заным абрэ́занай
абрэ́занаю
абрэ́заным абрэ́занымі
М. абрэ́заным абрэ́занай абрэ́заным абрэ́заных

Кароткая форма: абрэ́зана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абрэ́заны обре́занный; остри́женный, обстри́женный; поре́занный; см. абрэ́заць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абрэ́заны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад абрэзаць (у 1, 2 знач.).

2. у знач. прым. Паранены, пакалечаны. Абрэзаны палец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обре́занный абрэ́заны, мног. паабраза́ны, паабрэ́званы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

окургу́женный прост. ко́ратка абрэ́заны, абчыкры́жаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абрэ́з

‘зброя; абрэзаны край’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абрэ́з абрэ́зы
Р. абрэ́за абрэ́заў
Д. абрэ́зу абрэ́зам
В. абрэ́з абрэ́зы
Т. абрэ́зам абрэ́замі
М. абрэ́зе абрэ́зах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

обкро́мсанный разг. абрэ́заны, мног. паабраза́ны, паабрэ́заны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абрэ́з, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Абрэзаны край, беражок.

Кніга з зялёным абрэзам.

2. Вінтоўка з укарочаным канцом ствала.

Страляць з абрэза.

У абрэз (разм.) — без лішку, якраз столькі, колькі можа спатрэбіцца.

Грошай у а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абразны́, ‑ая, ‑ое.

1. Такі, у якім абрэзаны краі (край). Адрозніваюць дошкі абразныя, неабразныя і аполкі.

2. Прызначаны для абразання чаго‑н. Абразны станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)