абру́бліваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абру́бліваю абру́бліваем
2-я ас. абру́бліваеш абру́бліваеце
3-я ас. абру́блівае абру́бліваюць
Прошлы час
м. абру́бліваў абру́блівалі
ж. абру́блівала
н. абру́блівала
Загадны лад
2-я ас. абру́блівай абру́блівайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абру́бліваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абру́бліваць I несов., порт. обруба́ть

абру́бліваць II несов., тех. обруба́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абру́бліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абрубіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абрубі́ць², -рублю́, -ру́біш, -ру́біць; -ру́блены; зак., што.

Падрубіць, падшыць, загнуўшы край чаго-н.

А. хусцінку.

|| незак. абру́бліваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абру́бліванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абрубі́ць¹, -рублю́, -ру́біш, -ру́біць; -ру́блены; зак., што.

Адсячы частку чаго-н., падкарочваючы, падраўноўваючы.

А. жэрдку.

|| незак. абру́бліваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абру́бліванне, -я, н. і абру́бка, -і, ДМ -бцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абру́бліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. абрубліваць — абрубіць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абру́блівацца I несов., страд., порт. обруба́ться; см. абру́бліваць I

абру́блівацца II несов., страд., тех. обруба́ться; см. абру́бліваць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обруба́ть​II несов., портн. (подшивать с краёв) абру́бліваць, падру́бліваць, зару́бліваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)